Levend offer
Levend Offer - Een Bijbelse waarheid
Als Christenen worden wij opgeroepen om onszelf als een "levend offer" aan God te geven. De Apostel Paulus helpt ons in zijn brief aan de gelovigen in Rome om deze waarheid te begrijpen:
Broeders en zusters, met een beroep op Gods barmhartigheid vraag ik u om uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen, want dat is de ware eredienst voor u. U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God van u wil en wat goed, volmaakt en hem welgevallig is. (Romeinen 12:1-2)
Levend Offer - Je oude "ik" Laten sterven
Nou, hoe presenteren wij onszelf dan werkelijk aan God als een levend offer? In een notendop: we moeten onze oude "ik" laten sterven. Dit concept wordt in het volgende anonieme gedicht prachtig uitgedrukt...
Wanneer je vergeten, verwaarloosd of met opzet genegeerd wordt, en je voelt geen stekende pijn door deze onachtzaamheid, maar je hart is gelukkig omdat je waardig gevonden wordt om voor Christus te lijden;
Dat is je oude "ik" laten sterven.
Wanneer er kwaad wordt gesproken over je goede daden, wanneer je wensen worden doorkruist, je advies genegeerd, je mening belachelijk gemaakt, en je weigert om woede in je hart te laten opkomen of om jezelf te verdedigen, maar dit allemaal geduldig in liefdevolle stilte over je heen laat komen;
Dat is je oude "ik" laten sterven.
Wanneer je liefdevol en geduldig elke wanorde, elke onregelmatigheid, elke irritatie weet te verdragen; wanneer je oog in oog kunt staan met verkwisting, dwaasheid, extravagantie, geestelijke ongevoeligheid, en dit kunt verdragen zoals Jezus deed;
Dat is je oude "ik" laten sterven.
Wanneer je tevreden bent met elk voedsel, elke offergave, elk kledingstuk, elk klimaat, elke samenleving, elke eenzaamheid, elke onderbreking door de wil van God;
Dat is je oude "ik" laten sterven.
Wanneer je in een gesprek niet graag over jezelf of over je eigen goede daden praat, wanneer je niet snakt naar schouderklopjes, wanneer je er oprecht van houdt om onbekend te zijn;
Dat is je oude "ik" laten sterven.
Wanneer je kunt toezien hoe je naaste gedijt en er in al zijn behoeften is voorzien, en in je geest eerlijk blij voor hem kunt zijn zonder jaloezie te voelen, zonder aan God te twijfelen, terwijl je eigen behoeften veel groter zijn en eigen situatie wanhopig is;
Dat is je oude "ik" laten sterven.
Wanneer je in staat bent om gecorrigeerd en berispt te worden door iemand met minder aanzien dan jezelf en jij jezelf nederig kan onderwerpen, zowel innerlijk als uiterlijk, en ontdekt dat er geen opstandigheid of rancune in je hart opkomt;
Dat is je oude "ik" laten sterven.
Groei nu dieper!
