Christelijke tevredenheid

Christelijke tevredenheid - De boodschap van het geloof, ondanks onze zorgen
Christelijke tevredenheid is moeilijk. We moeten toegeven dat onze samenleving en onze cultuur het niet gemakkelijk maken om tevreden te zijn. De samenleving verlangt voortdurend dat wij ons aanpassen aan het nieuwste imago, alleen om het weer te veranderen wanneer we dat imago eindelijk bereikt hebben. Het imago dat de wereld ons voorschotelt verandert voortdurend, maar het "imago" (de gelijkenis) van Christus, verandert nooit.

"Niet dat ik dit zeg vanwege gebrek, want ik heb geleerd tevreden te zijn in de omstandigheden waarin ik verkeer" (Filippenzen 4:11).

Een duidelijk voorbeeld van hoe het imago van de wereld voortdurend veranderd, is de schoonheidsindustrie. Alleen al tijdens mijn volwassen jaren is het beeld van lichamelijke schoonheid veranderd van Marylin Monroe (vele rondingen) naar Twiggy (geen rondingen) naar Cindy Crawford (lang en met een grote boezem) naar Kate Moss (ultraslank) naar de huidige rage van tatoeages en piercings die een meid mooi zouden maken (bekijk die over vijftig jaar nog maar eens). Nog erger is de huidige gedachte dat jonge meiden implantaten moeten hebben om mooi te kunnen zijn.

En dan is er de onophoudelijke toevoeging van dingen die we moeten hebben om werkelijk gelukkig te zijn. Grotere huizen met een grotere garage waar onze mooiere en duurdere auto's in passen zijn een must. Prestigieuze carrières met indrukwekkende titels, hoekkantoren met een mooi uitzicht, de beste arbeidsvoorwaarden en een royale pensioenregeling zijn natuurlijk vereisten voor een gelukkig leven. Je kunt hier dan ook nog de breedbeeldtelevisie aan toevoegen, en de nieuwste gameconsoles, de smartphone met het meeste geheugen en natuurlijk de digitale camera met het hoogste aantal megapixels. Je zegt dat dit allemaal wereldse dingen zijn en dat jij verder wil kijken dan de dingen van deze wereld. Je streeft er echt naar om God te dienen en om geestelijk gezegend te worden in plaats van materieel. Prima, hoor! Zo te zien heb je goed geluisterd. Maar helaas lijkt de toepassing van dit principe voor de kerk net zo moeilijk als voor de wereld.

Christelijke tevredenheid - Wat is er met de kerk gebeurd?
Heb je de tijd genomen om in de kerk eens goed om je heen te kijken? Als dat zo is, dan is je misschien opgevallen dat daar tegenwoordig weinig Christelijke tevredenheid kan worden gevonden. Kerkleden zijn ontevreden met hun voorgangers. Voorgangers zijn gefrustreerd vanwege de ouderlingen. De "worship band" kan het niet eens worden over de muziekstijl voor de eredienst. Ouders zijn niet gelukkig met wat er voor hun kinderen gedaan wordt. De jeugd is niet happy als ze niet vermaakt worden. En dan zijn er natuurlijk die gemeenten met honderd leden die niet tevreden zijn tot er tweehonderd leden zijn, terwijl de gemeenten met tweehonderd leden niet tevreden zijn tot er vierhonderd leden zijn. Je zou denken dat een kerk met vijfduizend leden wel tevreden moet zijn, maar nee: er zijn al plannen om uit te groeien tot tienduizend.

We kunnen ook de Christelijke gezinnen, waar de gemiddelde kerk uit bestaat, niet onvermeld laten. De statistieken vertellen ons dat het aantal gescheiden mensen onder Christenen minstens net zo groot is als het landelijke gemiddelde. Dat betekent dat mannen ontevreden zijn met hun vrouwen en dat vrouwen schoon genoeg hebben van hun mannen. Depressie, drugs- en alcoholmisbruik en zelfs zelfmoordpogingen onder tieners zijn in Christelijke gezinnen net zo'n groot probleem als in niet-christelijke gezinnen. Hoe kunnen wij dan, met al die dingen die om ons heen gebeuren, gewoon tevreden zijn? Hoe kan een Christen een tevreden houding hebben in deze wereld vol zorgen en problemen?

Christelijke tevredenheid - Enkele suggesties
Hier volgen vijf suggesties, vijf stappen, om een Christelijke tevredenheid te ontwikkelen:

De eerste stap: De eerste stap op het pad naar tevredenheid is de erkenning dat tevredenheid niet iets is wat God ons geeft, maar iets dat wij moeten leren ontwikkelen en in de praktijk brengen. Het heeft geen zin om te bidden: "God, maak mij alstublieft tevreden." Gods antwoord zal dan namelijk zijn: "Nee, je moet jezelf tevreden maken!" Kijk eens naar die uitspraak van Paulus in onze tekst: "ik heb geleerd tevreden te zijn". Net zoals we dat gezien hebben in ons eerste principe over zonde, zo is het ook met tevredenheid: voor een gelovige is dit een keuze!

De tweede stap: De tweede stap om een Christelijke tevredenheid te ontwikkelen is het onderscheidingsvermogen dat ons laat zien welke dingen eeuwig van aard zijn en welke tijdelijk van aard zijn. Wij zijn onsterfelijke wezens, geschapen om in een eeuwige toekomst te leven. Ik kan mij niet eens voorstellen hoe lang dat is. Hoe lang is "voor altijd"? We moeten ons realiseren dat God een eeuwig plan voor ons heeft dat veel verder gaat dan wij kunnen zien of ons zelfs kunnen voorstellen. Als onze visie op de toekomst niet verder blikt dan het einde van dit lichamelijke leven, dan zullen we nooit tevreden zijn. Lees eens wat Paulus Timoteüs in de volgende verzen opdraagt:

"Maar voor wie tevreden is met wat hij heeft, is het geloof grote winst. Wij hebben niets in deze wereld meegebracht en kunnen er ook niets uit meenemen. Wij hebben voedsel en kleren, laten we daar tevreden mee zijn" (1 Timoteüs 6:6-8).

Ik moet eerlijk zeggen dat er wel eens momenten in dit leven zijn, waarop de zaken helemaal niet eerlijk lijken en helemaal niet verlopen zoals het zou moeten. Maar we moeten er dan in geloof op vertrouwen dat deze tijdelijke tegenslagen, deze kortstondige hindernissen of dit temporele onrecht in Gods plan voor onze eeuwige toekomst voor ons goed dienen. We moeten op God vertrouwen, wiens wegen onze wegen te boven gaan en wiens plannen onze plannen te boven gaan (Jesaja 55:9). Ik heb iemand ooit horen zeggen dat de enige dingen die in dit leven echt belangrijk zijn de dingen zijn die over duizend jaar ook nog belangrijk zijn. Wanneer je merkt dat je ergens ontevreden over bent, vraag je dan eens af hoe lang dat echt iets zal uitmaken.

De derde stap: De volgende stap naar tevredenheid is de ontwikkeling van een dankbare houding. Het is bijna onmogelijk om tegelijk dankbaar en ontevreden te zijn. Daarom zegt de Bijbel zo vaak dat we een dankbaar hart moeten hebben en de Heer altijd moeten danken. Zelfs wanneer de zaken niet echt op rolletjes lopen, is er genoeg om dankbaar voor te zijn. Kijk bijvoorbeeld eens naar Kolossenzen 1:12-14, "Breng dus met vreugde dank aan de Vader. Hij stelt u in staat om te delen in de erfenis die alle heiligen wacht in het licht. Hij heeft ons gered uit de macht van de duisternis en ons overgebracht naar het rijk van zijn geliefde Zoon, die ons de verlossing heeft gebracht, de vergeving van onze zonden." Deze uitspraak alleen al zou ons in vreugde moeten doen uitbarsten en alle twijfel aan de kant moeten schuiven over Gods trouw aan ons, want de Bijbel zegt: "Als God voor ons is, wie kan dan tegen ons zijn?" En voor het geval je de tweede stap al vergeten bent, lees die nog eens even na en denk dan nog eens na over de eeuwigheid en tijdelijke zaken. Zing als het moet die oude hymne eens, die zegt: "Tel je zegens, noem ze één voor één en het zal je verbazen wat de Heer voor je heeft gedaan!" Je hebt wellicht wat oefening nodig, maar je kunt nu meteen al beginnen met een dankbaar mens te zijn. Je zult niet tevreden zijn tot je dat doet!

De vierde stap: Een vierde stap op onze weg naar Christelijke tevredenheid is ons ervan vergewissen dat wij God dienen omdat we daartoe bezield zijn. Soms hebben we een krachtig verlangen om grote dingen voor God te doen. We werken met heel ons hart aan die taak en we stellen alles in het werk om het voor elkaar te krijgen. Het is een waardige roeping, de resultaten eren God en onze pogingen zijn prijzenswaardig. Maar om de een of andere reden zijn we niet tevreden. We gaan op zoek naar een hogere roeping, betere resultaten en grotere inspanningen. Hoe meer we voor God bereiken, des te meer we willen bereiken. Het klinkt alsof zo iemand er helemaal voor gaat en zich helemaal heeft toegewijd aan de visie die God hem gegeven heeft. Maar als dat zo is, dan zal er vrede en tevredenheid zijn. Wanneer die ontbreken, dan moeten we ons afvragen of we meer worden gedreven door motivatie dan door bezieling.

Pat Corn, een goede vriend van mij, heeft een prima les over het verschil tussen motivatie en bezieling. Motivatie is een externe menselijke kracht, terwijl bezieling een interne handeling van God is. Als wij gemotiveerd worden om iets geweldigs voor God te doen, dan zal daar nooit vrede en tevredenheid uit voortkomen. Deze motivatie is dan afkomstig van een ander mens, of misschien wel van je eigen zelfzuchtige verlangens. Ik wil belangrijk zijn. Ik wil erkend worden. Ik wil gewaardeerd worden. Ik wil bewonderd worden. Ik wil de grootste kerk in mijn stad hebben. Ik wil dat anderen erkennen wat ik voor God gedaan heb. Kun je zien waarom een dergelijke motivatie ons nooit tot tevredenheid zal leiden? Bezieling daarentegen is het werk van God in het leven van een mens. Het doel van bezieling is niet om jezelf te eren, maar om God te eren. Wanneer we bezield zijn om te dienen, dan maakt het niet of iemand ons een schouderklopje geeft, of dat ons werk erkend wordt, of dat iemand opmerkt wat we doen. Ons enige verlangen is dan dat God verheerlijkt wordt.

Christelijke tevredenheid - De laatste stap
Tenslotte, als wij een Christelijke tevredenheid willen hebben, dan moeten we aanvaarden dat we niet alles kunnen doen wat er gedaan moet worden. Dit heeft te maken met een focus op wat je wél kunt doen. We zien soms dat er in sommige behoeften niet voorzien wordt, dat er nog veel werk te doen is en dat er veel mensen zij die het goede nieuws nog moeten horen. Maar God heeft geen enkel mens geroepen of begaafd om het hele karwei in zijn eentje te klaren. Wij vergeten heel gemakkelijk dat God prima op de hoogte is van al die behoeften en al dat werk en al die mensen die we nog willen helpen. Maar God heeft de controle niet verloren en is ook niet opgehouden met Zijn werk in het leven van andere gelovigen. Wij moeten ons concentreren op het werk waartoe wij geroepen zijn en erop vertrouwen dat God mensen zal aanleveren om die dingen te doen waar wij geen tijd of energie voor hebben. Wanneer wij erkennen dat God, en niet wijzelf, de touwtjes in handen heeft, dan kunnen we vrede vinden en leren tevreden te zijn.

Leer meer!